60 krzesełek ustawionych w krąg wypełnia salę po brzegi. Ale większość uczestników Forum siedzi lub kuca na podłodze i z zapałem wyrysowuje swoje plakaty zapraszające na prowadzone przez nich sesje dyskusyjne lub chodzi po sali, żeby wynegocjować lepszy termin interesującej ich sesji. Nad najdłuższym i najliczniejszym „open spacem”, w jakim brałam udział, czuwa Katarzyna Szajda, absolwentka Szkoły stale mieszkająca w Czechach i zaproszona do moderacji spotkania przez organizatora Forum. Kiwnięciem głowy daje mi znać, że teraz moja kolej. Wstaję z moim kolorowym plakatem i biorę do ręki mikrofon.

– Jestem Hanka ze Szkoły Liderów, organizacji, która skupia wokół siebie osoby zmieniające swoje społeczności, czyli ludzi takich, jak wy. Chciałabym was zaprosić do rozmowy o was samych jako o liderach swoich środowisk. Jak jest wasza rola, jak się z tym macie, z czego jesteście dumni? A może w waszych organizacjach brakuje liderów?

Odwracam się i przyklejam mój plakat na ścianie pośród innych w grafiku dyskusji. Moją uwagę przyciąga sesja godzinę po mojej „Prowadzenie organizacji bez przywództwa, samoorganizacja”. Oho… będzie ciekawa dyskusja ­ myślę i siadam. Dyskusji będzie 24, w 4 turach. Po kilku minutach już widzę, że co trzeci uczestnik weźmie udział w mojej.

­Powinniśmy się obyć bez liderów, przywódców. Wszystko ma konotację faszystkowską ­ zaczął Słowak z ruchu antyfaszystowskiego. ­ A ja lubię, gdy ktoś kieruje biegiem spraw w organizacji ­odpowiada dziewczyna prowadząca lokalne stowarzyszenie w Rumunii. Po dłuższej dyskusji 20 osób zgodziło się, że lider/liderka jest potrzebny, choć funkcja może być przekazywana rotacyjnie. Na pytanie, czy są liderami swoich społeczności, pojawiły się głosy, że w zasadzie tak. Pojawiły się też głosy, pokazujące świadomość liderskiej roli w zadaniach mimo braku formalnego przywództwa. ­ W naszej organizacji panuje system zadaniowy. Kto a w tej chwili najważniejsze zadanie, ten wskazuje kierunek następnym. Nie brakło też odniesień do stylu menedżerskiego rodem z korporacji oraz do sentymentów autorytarnych pojawiających się w wielu zakątkach Europy.

Sesja zakończyła się wspólnym podsumowaniem prowadzonym przez Katarzynę Szajdę, a poszczególne dyskusje przeniosły się do kuluarów. Tak wyglądał drugi dzień wydarzenia, w którym Szkoła Liderów mogła wziąć udział na zaproszenie czeskiej organizacja Nadace Via.
Come on! Community Forum! zebrało kilkadziesiąt osób z całej Europy i stworzyło zupełnie unikatową przestrzeń do inspiracji, spotkań z podobnymi nam z innych częsci Europy, do wymiany pomysłów, idei i poszukiwania wspólnego. Placemaking, sztuka w przestrzeni społecznej, animowanie społeczności, storytelling i bajki jako narzędzie angażowania ludzi, negocjacje w warunkach, mediacje w konfliktach ­ to tematy, które pojawiły się podczas Community Forum. Bardzo cieszę się, że mogliśmy dołożyć do tego naszą cegiełkę ­przywództwo.

Hanka Nowicka,
Komunikacja i Media